Zakupy

Rodzaje nośników pamięci i ich historia. Zobacz, jaką drogę przeszły!

Świat technologii rozwija się w zawrotnym tempie, a wraz z nim zmieniają się sposoby przechowywania danych. Pierwsze nośniki były duże i nieporęczne, z kolei dzisiejsze są całkowicie zminiaturyzowane. Poznaj początki popularnych nośników pamięci i zobacz, jaką przeszły drogę.

Karty perforowane – początki cyfrowego zapisu

Jednym z pierwszych sposobów cyfrowego zapisu danych były karty perforowane, czyli prostokątne arkusze kartonu z otworami w określonych miejscach. Zostały wynalezione w XIX wieku i początkowo były wykorzystywane w maszynach tkackich. W późniejszym okresie znalazły zastosowanie w pierwszych komputerach. Dziurki w kartach reprezentowały dane binarne – „0” i „1”, a ich układ określał instrukcje dla maszyn.

Taśmy magnetyczne – przechowywanie na dużą skalę

W latach 50. XX wieku pojawiły się taśmy magnetyczne – elastyczne nośniki danych wykonane z tworzywa sztucznego, pokryte warstwą materiału magnetycznego. Wykorzystywano je do przechowywania dużych ilości danych, głównie w centrach obliczeniowych, natomiast powszechnie były znane jako element kaset magnetofonowych oraz kaset VHS.

Taśmy magnetyczne umożliwiały wielokrotny zapis i odczyt danych, oferując znacznie większą pojemność niż wcześniejsze karty perforowane. Pomimo swojej funkcjonalności zostały wyparte przez nowocześniejsze technologie, głównie ze względu na ograniczoną trwałość.

Dyskietki – rewolucja w przenoszeniu danych

Dyskietki były krokiem milowym w przenoszeniu danych. W latach 70. i 80. XX wieku stały się standardowym nośnikiem dla komputerów osobistych. Najpierw pojawiły się dyskietki 8-calowe, później 5,25-calowe, aż w końcu 3,5-calowe, które mogły pomieścić do 1,44 MB danych. Służyły wówczas do łatwego przenoszenia plików i programów. Dziś, z perspektywy gigabajtów i terabajtów wydają się prymitywne, ale w swoich czasach były technologicznym przełomem.

Płyty CD, DVD i Blu-ray – era nośników optycznych

Pod koniec lat 80. XX wieku pojawiły się płyty CD (Compact Disc), które zrewolucjonizowały rynek muzyczny i komputerowy. Oferowały pojemność 700 MB, która była ogromnym skokiem w porównaniu do dyskietek. Wkrótce potem pojawiły się płyty DVD o pojemności 4,7 GB – idealne do filmów i gier. Następnym krokiem były płyty Blu-ray, które pozwalają przechowywać nawet do 50 GB danych.

Obecnie płyty są znacznie mniej popularne niż jeszcze kilka lat temu, ale nadal mają wiele zastosowań w różnych branżach – od komputerowej po muzyczną.

Pendrive – mały, ale potężny

Na początku XXI wieku popularność zdobył pendrive, czyli niewielki nośnik pamięci USB, idealny do schowania w kieszeni. Pierwsze pendrive’y pojawiły się w 2000 roku i miały pojemność zaledwie 8 MB. W porównaniu do dyskietek czy płyt CD były małe, lekkie i niezwykle wygodne. Z czasem ich pojemność wzrosła do kilkuset gigabajtów, a nawet kilku terabajtów.

Pendrive’y do dzisiaj są niezastąpionym narzędziem w pracy, szkole czy w codziennym życiu. Są odporne na uszkodzenia mechaniczne i łatwe w użyciu. Aby odczytać lub zapisać dane, wystarczy podłączyć je do portu USB: https://www.euro.com.pl/pendrive-pamieci-usb.bhtml.

Dyski SSD i pamięć w chmurze – nowoczesne rozwiązania

Dziś, oprócz tradycyjnych dysków HDD, coraz popularniejsze są dyski SSD (ang. Solid State Drive), które oferują szybki dostęp do danych i większą odporność na uszkodzenia. Natomiast kolejnym krokiem w ewolucji nośników jest pamięć w chmurze. Usługa przechowywania danych w chmurze (online) daje dostęp do plików z dowolnego miejsca na świecie. Takie rozwiązanie eliminuje potrzebę posiadania fizycznych nośników.

Każdy etap ewolucji nośników danych miał ogromne znaczenie dla rozwoju technologii. Dziś możemy przechowywać więcej danych niż kiedykolwiek wcześniej, a ich przenoszenie jest szybkie i wygodne.

Artykuł sponsorowany

koon
W przypadku artykułów sponsorowanych serwis koon.pl nie odpowiada za poprawność, kompletność ani jakość zamieszczonych informacji. Ewentualne szkody wynikające z ich użycia ponosi autor treści, do której prowadzi link, a nie właściciel strony.